jump to navigation

Μέθοδος «Σχέδιο Ανάν» στο Σκοπιανό 23 Μαρτίου, 2008

Posted by periskepsis in Απόψεις.
Tags: ,
trackback

Σε προηγούμενη καταχώρηση είχαμε αναπτύξει την ομοιότητα που έχει η «διπλωματική αναμπουμπούλα» στο Σκοπιανό με αντίστοιχες περιπτώσεις «διπλωματικής αναμπουμπούλας» που αφορούσαν την πορεία της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ενωση.Διαπιστώσαμε την ιδια μεθοδολογία στην αξιολόγηση και στην συνέχεια αξιοποίηση του διαμορφωμένου διπλωματικού σκηνικού και στο Σκοπιανό.Θα διαπιστώσουμε οτι και στο Σκοπιανό επιδιώκεται λύση με μεθοδολογία τύπου «Σχέδιο Ανάν».Αυτό συμβαίνει διότι πάντα οι ίδιοι ανθρωποι η οργανισμοί αναπαράγουν με τον ίδιο τρόπο τις πετυχημένες πρακτικές τους οι οποίες στηρίζονται στις αταλάντευτες απόψεις τους.Μέρος των απόψεών τους είναι και η κατάταξη αυτών με τους οποίους συναλλάσσονται σε φίλους,εχθρούς, συνεργάτες κοκ.

 

Πρέπει να ανακαλέσουμε στην μνήμη μας οτι οι Αμερικανοί υπήρξαν εξ’αρχής εκβιαστικά υποστηρικτικοί στην ενταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.Το δόγμα τους ηταν η ένταξη της Τουρκίας χωρίς κανένα εμπόδιο.Επίσης θυμόμαστε πολύ καλά τους εκβιασμούς των Αμερικανών σε κάθε περίπτωση που η Τουρκία αντιμετώπιζε κάποιον «ενταξιακό κόμπο» στον οποίο συμμετείχε η Ελληνική πλευρά και έπρεπε να λυθεί.Ουδέποτε οι Αμερικανοί έλαβαν υπ’οψιν τους τις ανησυχίες και τα συμφέροντα της Ελλάδος στην επίλυση των κόμπων που την αφορούσαν.Για τους Αμερικανούς και ειδικά για την διακυβέρνηση Μπούς η Ελλάδα είναι εμπόδιο στις Γεωστρατηγικές Διευθετήσεις που πρέπει να κάνει στην περιοχή μας στα πλαίσια των ευρύτερων και μακροχρόνιων σχεδιασμών της.Θα μπορούσαμε να πούμε με βάσει στοιχεία των τελευταίων ετών οτι η Ελλάδα είναι αντικείμενο διευθετήσεων.Ετσι εξηγείται γιατί πάντα οι Αμερικανοί έυρίσκουν τρόπο και συγκεκριμένη μέθοδο να αγνοούν τις Ελληνικές απόψεις αφου σε κάθε περίπτωση η χώρα μας ηταν και είναι γι αυτούς αντίπαλος.

Για τους Αμερικανούς και την ομάδα τους η Τουρκία και οι συνεργάτες της είναι οι βασικοί εταίροι τους στις Γεωστρατηγικές Διευθετήσεις στην περιοχή μας. Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα και μόνο απο απλή ανάγνωση των γεγονότων στα οποία συμμετέχουν οι δυνάμεις αυτές.

Ενας πολύ σημαντικός και μπερδεμένος «κόμπος» που έπρεπε να λυθεί ωστε να προχωρήσει απρόσκωπτα η Τουρκία την πορεία της στην Ευρώπη ηταν η Επίλυση του Κυπριακού.Το πρόβλημα εγινε δυσκολότερο αφενός διότι η Κύπρος εγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αφετέρου διότι η Τουρκία διατηρούσε κατοχικά στρατεύματα στο Βόρειο τμήμα της Κύπρου.Σημαντικό είναι οτι η Τουρκία θεωρούσε οτι με την κατοχή αυτή έχει επιλύσει το Κυπριακό με βάσει τις απόψεις της και τα συμφέροντά της. Ο κόμπος που έπρεπε να επιλυθεί ηταν ο προσδιορισμός ημερομηνίας έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ε.Ε με την Τουρκία.Το εμπόδιο του Κυπριακού ηταν σοβαρό.Πρέπει να σημειώσω οτι η επίλυση του Κυπριακού δεν εχει σχέση με το ποιός εχει δίκιο στην διαμάχη.Το θέμα είναι οτι κάποιος απλά θέλει κάτι που το εχει κάποιος αλλος για δικούς του λόγους.Το δίκαιο και τα δικαιώματα εφευρίσκονται η δημιουργούνται στην πορεία οπως μας εχει διδάξει η ιστορία.

Η Τουρκία στο θέμα του Κυπριακού είχε σοβαρό πρόβλημα το οποίο το επιδείνωνε και με αλλες ακραίες διπλωματικές ενέργειες της οι οποίες ηταν πάντα δικαιολογημένες για τους Αμερικανούς και την ομάδα τους.Ειχε καταστεί σαφές οτι η Τουρκία δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει τον κόμπο που προαναφέραμε χωρίς κάποια πρόοδο στο Κυπριακό.Το πλήρες αδιέξοδο ανέλαβε να άρει το «σχέδιο Ανάν» ενα σχέδιο προσασμοσμένο πλήρως στις διπλωματικές ανάγκες της Τουρκίας.Η μεθοδολογία ηταν απλή και στηρίχτηκε στην συμφωνία της Ελλάδας οτι θα αποδεχθεί ως λύση το σχέδιο που θα εκπονούσε ο «αντικειμενικός»Γ.Γ.Ανάν.Η πρόταση του Γ.Γ.Ανάν σχεδιάσθηκε με πλήρη ευθυγράμμιση και αποδοχή ακόμα και ακραίων Τουρκικών συμφερόντων ωστε τελικά να μην μπορεί να γίνει αποδεκτό απο την Ελληνική πλευρά.Οι Αμερικανοί και η ομάδα τους ηταν κερδισμένοι σε κάθε περίπτωση.Εαν η Ελληνική πλευρά εκανε δεκτό το «σχέδιο Ανάν» αυτό ισοδυναμούσε με πλήρη δικαίωση των Τούρκων.Εαν η Ελληνική πλευρά δεν το έκανε δεκτό τότε αυτή θα ήταν που δεν θέλει την λύση και η Τουρκία αποδεσμεύεται απο τις Ευρωπαϊκές Δεσμεύσεις.

Θα ενθυμούμαστε όλοι οτι μετά την απόρριψη του «σχεδίου Ανάν» η Ελληνική πλευρά δέχθηκε άγρια και βίαιη επίθεση κυρίως απο την Αμερική αλλά και απο πολλές Ευρωπαϊκές χώρες.Τέλος οπως διαφαίνεται απο τα γεγονότα το χειρότερο είναι οτι το «σχέδιο Ανάν» θα είναι το τελικό σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού.Ενώ διαφαίνετο οτι η συγκυριακή πίεση προς την Τουρκία θα προσέφερε στον Ελληνισμό την ευκαιρία να φθάσει σε επίλυση με βάσει τα δικαιώματα των Κυπρίων τελικά χρησιμοποιήθηκε η συγκυρία ωστε να επιβληθούν λύσεις σε βάρος των δικαιωμάτων των Κυπρίων.Συμπέρασμα ειναι οτι αυτοί που εφαρμόζουν τις Γεωστρατηγικές διευθετήσεις εχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιούν πάντα τις συγκυρίες μόνο προς oφελός τους.Το όφελος διαχέεται πάντα στους φίλους και συνεργάτες τους.

Εαν στο πιο πάνω κείμενο αντικαταστήσουμε τις λέξεις Τουρκία=Δημοκρατία του Βαρδάρη,Κυπριακό=Σκοπιανό, oνομα των Σκοπίων=Λύση Κυπριακού, Προσδιορισμός ημερομηνίας εναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων=Πρόσκληση για ένταξη στο NATO και «σχέδιο Ανάν»=Προτάσεις Νίμιτς εχουμε την πολιτική μεθοδολογία των Αμερικανών και της ομάδας τους στην υπόθεση της ονομασίας της Δημοκρατίας του Βαρδάρη.
Στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω οτι επειδή τα Σκόπια οπως δηλώνουν δεν ενδιαφέρονται πως θα τα αποκαλούν οι Ελληνες εγώ επιλέγω την ονομασία «Δημοκρατία του Βαρδάρη» που αποτυπώνει πλήρως την γεωγραφική θέση των Σκοπίων και με κάνει να νοιώθω απελευθερωμένος.Ας υιοθετήσουμε λοιπόν αυτή την ονομασία αφού δεν τους ενδιαφέρει πως θα τους αποκαλούμε εμείς.

Σχόλια»

1. periskepsis - 29 Μαρτίου, 2008

Παραθέτω τμήμα απο δημοσίευμα του σημερινού «Εθνους» ….»Ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Ντάνιελ Φριντ….Πρωτοστάτησε και στην τιμωρία των Ελληνοκυπρίων επειδή είχαν το… θράσος να απορρίψουν το σχέδιο του Κόφι Ανάν, και μαζί με τον σημερινό βοηθό γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Λιν Πάσκοε, είχαν εμπνευσθεί τη θεωρία των… κεραμιδιών! Η φράση ότι «θα πέφτουν κεραμίδια στα κεφάλια» (των Ελληνοκυπρίων) θα μείνει για πάντα στη διεθνή διπλωματική ιστορία ως η πλέον απαράδεκτη πράξη εναντίον ενός λαού που έλαβε τις αποφάσεις του με δημοκρατικές διαδικασίες.»
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8777&pubid=740395


Σχολιάστε